یکی از اهداف ثابت برنامههای توسعهای در کشور، کاهش وابستگی اقتصاد به نفت بود؛ هدفی که در چند سال اخیر ادعا میشود که تقریبا در حال تحقق است اما وضعیت اقتصاد در حال حاضر مؤید این امر است که اقتصاد ایران به نفت همچنان وابسته است، زیرا با اعمال تحریمهای نفتی، شاهد زمینگیر شدن اقتصاد در طول یک دهه اخیر بودهایم. افزایش نقدینگی در کنار افزایش نرخ تورم و منفی شدن سرمایهگذاری در کشور در کنار سایر مولفههای مهم در اقتصاد کلان و خرد هرکدام بهتنهایی این وابستگی را به نمایش میگذارند. با این حال خواسته یا ناخواسته تحریمهای نفتی موجب شد تا دولتها برای تامین درآمد و مهمتر از آن کسری بودجه ناشی از عدم فروش نفت خام، به شکلهای متعدد از جمله افزایش نرخ ارز و سکه، شاخصسازی در بورس و بهعبارت سادهتر دلالی، درآمدزایی داشته باشند.
تحریمها همچنان مشکل جدی کشور است، اگرچه از دید برخی از تصمیمگیران و تصمیمسازان، تحریمها خروجیای جز خودکفایی نداشته است، اما حقیقت چیز دیگری است. حقیقت گسترش فقر و از بین رفتن طبقه متوسط و فرار سرمایه، عدم سرمایهگذاری در بخش
صنعت و تولید و... است. با این حال به دلیل تحریمها ایران قادر نیست نفت خام و میعانات گازی را به سهولت و با نرخ واقعی به فروش برساند تا با درآمدهای حاصل از این محل، چرخ اقتصاد به حرکت درآید و حتی بتواند در صنعت نفت سرمایهگذاری کند. تحریمها همچنان مانع از این شده است که بتوانیم سرمایهگذار خارجی برای توسعه صنعت نفت و گاز جذب کنیم و این موجب شده در میادین مشترک نفتی و بهخصوص در میادین گازی، ایران بازنده اصلی میدان باشد. داستان تلخ تنها به برداشت نفت و گاز از میادین مشترک ختم نمیشود، بلکه اصل مسئله امروز کمبود انرژی است؛ کمبودی که به سامانه پيام کوتاه...
ما را در سایت سامانه پيام کوتاه دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : esmsreson3 بازدید : 230 تاريخ : سه شنبه 2 اسفند 1401 ساعت: 15:09